Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

if...

If a child lives with criticism, it learns to condemn.
If a child lives with hostility, it learns to fight.
If a child lives with fear, it learns to be apprehensive,
If a child lives with pity, it learns to feel sorry for itself,
If a child lives with ridicule, it learns to be shy.
... ... But,
If a child lives with tolerance, it learns to be patient.
If a child lives with encouragement, it learns confidence.
If a child lives with praise, it learns to appreciate.
If a child lives with fairness, it learns to be just.
If a child lives with security, it learns to have faith.
If a child lives with approval, it learns to like itself.
If a child lives with acceptance, it learns to find love in the world.

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού...

Διάβασα τις προάλλες σε ένα άρθρο στην εφημερίδα metro για το χάπι της χαράς και της λήθης...Λοιπόν το χάπι της χαράς και της λήθης είναι το εξής όπως ακριβώς αναφέρεται στο άρθρο: Μια ουσία η οποία μπλοκάρει την ορμόνη που σχετίζεται με το στρες απαλύνει τα αρνητικά φορτισμένα συναισθήματα που συνοδεύουν τις άσχημες αναμνήσεις η΄<< σβήνει >> τις ίδιες τις επώδυνες αναμνήσεις. Με το τρόπο αυτό όταν ο άνθρωπος βρίσκεται υπό τη επήρεια αυτής της ουσίας (της μετεραπονης), μπορεί να διαγράψει τις πιο οδυνηρές εμπειρίες και ο εγκέφαλος του να μην ενεργοποιεί ξανά το τραυματικό συναισθηματικό φορτίο και τον ανάλογο ψυχικό πόνο.Η νέα μελέτη αμφισβητεί τη θεωρία ότι οι μνήμες δεν μπορούν να τροποποιηθούν από τη στιγμή που εγγράφονται και αποθηκεύονται στον εγκέφαλο.Η μετυραπονη μειώνει σημαντικά το επίπεδο της κορτιζόλης,της κατεξοχήν ορμόνης του στρες, η οποία εμπλέκεται άμεσα στην ανάκληση των αναμνήσεων.Η αύξηση της μετυραπονης μειώνει τα αρνητικά συναισθήματα που έχουν συνδεθεί με τις αναμνήσεις.Το παραπάνω άρθρο λοιπόν μπορούσε να το διαβάσει κανείς στη στήλη εκείνη της εφημερίδας που αναφερόταν στη καλή είδηση της ημέρας...Αναρωτιέμαι λοιπόν ποια ειναι η καλη ειδηση και γιατί όλη αυτή η προσπάθεια για να σβηστούν οι άσχημες αναμνήσεις;Tι είναι ο άνθρωπος χωρίς τη μνήμη του,χωρίς αυτά που τον έχουν πονέσει αλλά και παράλληλα τον έχουν διδάξει;Πόσο νόημα έχει μια ζωή μόνο με θετικές αναμνήσεις και βιώματα;Ξέρω καλά ότι δεν είναι εύκολο και ότι πολλές φορές η ζωή γίνεται αβάσταχτη και σκληρή όσο δεν παει άλλο...άλλο αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ξεχνάμε και να εξοστρακίζουμε τη θύμηση του πόνου;Αυτό δεν είναι η ζωή; ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή...ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή όπως λέει και το τραγούδι...τι νόημα έχει να κάνεις το ταξίδι λειψό...